به گزارش خبرگزاری حوزه دکتر محمدمهدی سلطانی در میزگرد اهمیت ورزش همگانی و ضرورت توسعه آن در کشور که در دفتر پایگاه خبری تحلیلی قم فردا برگزار شد، اظهار داشت: در زمینه قانون در کشور در زمینه ورزش همگانی قوانین خوب و زیادی وجود دارد؛ اما در مقام عمل کمتر این مهم محقق میشود.
وی ادامه داد: طبق اصل سوم قانون اساسی ایران که به امر تربیتبدنی و آموزشوپرورش رایگان برای تمام سطوح توصیه شده و از تکالیف دولت است، این قانون تکلیف را مشخص کرده که چه وظیفهای را سازمانهای مختلف مخصوصاً متولی ورزش دراینخصوص دارند.
سلطانی تعریف ورزش همگانی را موردتوجه قرارداد و بیان داشت: اگر فردی سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرین مستمر داشته باشد آن فرد را میتوانیم جز آمار فرد ورزشکاران حساب کنیم.
وی با بیان این که آماری که در این زمینه ارائه میشود دقیق نیست، گفت: در آماری که از سوی نهادها اعلام میشود معمولاً بر اساس آمار بیمهشدگان فدراسیون ورزشی که ورزشکاران سازمانیافته تلقی میشوند به آنها اشاره میکنند. مانند آمار ورزشکاران دانشآموزی و دانشگاهی که هیچکدام از اینها در قالب تعریف ورزشهای همگانی قرار نمیگیرد.
مدرس دانشگاه میزان نگاه خانوادهها به ورزش را بسیار ناچیز عنوان کرد و ابراز داشت: ورزش در سبد زندگی ایرانیها از اولویت بالایی برخوردار نیست و در برخی فرهنگها و خانوادهها اصلاً ورزش جایگاهی ندارد این عامل اصلی است که باید به مردم اطلاعرسانی و آموزش داده شود تا ورزش در سبد زندگی مردم قرار بگیرد.
وی در بررسی علل کمتوجهی خانوادهها به ورزش بیان داشت: علت اول سوءمدیریت است، اکثر مدیرانی که در مسئله ورزش مدیر و متولی هستند سابقه و تخصص ورزشی ندارند. همین مسئله باعث میشود که این افراد موضوعات ورزش را خیلی درک نکنند و کسی آنها را بهعنوان الگو قرار دهد.
کارشناس ورزش ادامه داد: دوم اینکه با یکسری آمارسازیها و گزارشهایی که بهصورت ویترینی است و فقط جذابیت دارد بهنوعی واقعیت را پنهان کردهاند. آماری که در خصوص تعداد ورزشکاران وجود دارد و اعلام شده بعید میدانم طبق جمعیت کشور بیش از ۱۰درصد مشغول به فعالیت بدنی و آن هم در قالب ورزش همگانی قرار بگیرد.
وی عنوان داشت: ورزش را نمیتوان با زور به افراد تحمیل کرد، در مدارس و مراکز آموزش عالی یک ساعت آموزش در هفته را به ورزش اختصاص دادهاند، حال باید دید چند درصد از دانشآموزان مشارکت فعال در این برنامه دارند. آیا فعالیت بدنی انجام میدهند و یا نمیدهند؟ حال کسانی که فعالیت بدنی انجام میدهند آیا با آن تعریف ورزش همگانی همخوانی دارد یا نه؟
وی اضافه کرد: همچنین یک دانشجوی مقطع کارشناسی دو واحد درسی برای تربیتبدنی تعریف شده که اینها هم بیشتر با اکراه و اجبار در این کلاس حاضر میشوند؛ چون اصلاً اولویت آنها نیست و در طول ۴ سال که درس میخوانند سرجمع ۶۴ ساعت کلاس ورزشی دارند که این بسیار با آن تعریف ورزش همگانی فاصله دارد.
ساعت ورزش در مدارس و مراکز آموزش عالی بسیار اندک است
این کارشناس ورزش عنوان کرد: در حوزههای علمیه هم به این شکل است و این عمومیت وجود ندارد و اگر بود ملموس بود. امروز هرکسی مدعی شود که ورزش همگانی را انجام میدهد و یا از این نقطه به این نقطه رسیده است خیلی پشتوانه ندارد با آن علم ورزش و تعاریف و استاندارهایی که وجود دارد همخوانی ندارد. علت هم این بوده که بهنوعی ما خودمان را در پشت آمار و ارقام پنهان کردهایم و از آن هدف اصلی دور شدهایم.
وی تأکید کرد: اگر بخواهیم ورزش در جامعه فراگیر شود باید در سبد خانوادگی افراد قرار بگیرد و در اولویتهای اول مانند غذاخوردن که یک فردی درهرصورت به این اولویت اهمیت بیشتری میدهد و حتماً باید غذا میل کند؛ باید ورزش هم در کشور اینگونه باشد.
سلطانی تصریح کرد: باید برای قرارگیری ورزش در سبد خانواده فرهنگسازی کرد، امروز تبلیغات و اطلاعرسانی که در خصوص ورزش صورت میگیرد برای ورزش قهرمانی و حرفهای است، برای ورزش همگانی آن دسته از اقدامات اطلاعرسانی و فرهنگسازی انجامگرفته بسیار اندک است.
وی ادامه داد: برای اینکه این فرهنگسازی انجام شود باید ابتدا ذائقه مردم را بشناسیم و سپس ببینیم از کدام مسیر ورود کنیم که اینها به حرف و هدف ما توجه کنند و به آن بستهای که ما بهعنوان ورزش برای جامعه داریم نزدیک شوند؛ اما متأسفانه برای این مسئله فعالیت وجود ندارد و اقدام جدی صورت نگرفته است.
امکانات ورزشی را در راستای توسعه ورزش همگانی بکار بگیریم
این کارشناس ورزش خاطرنشان کرد: پس باید بگوییم فرهنگسازی که نشده است، آن زیرساخت و نرمافزاری هم که وجود دارد در راستای توسعه ورزش همگانی بکار گرفته نشده است. تا وقتی این شرایط را داشته باشیم نمیتوانیم برای توسعه ورزش همگانی گام برداریم.
وی در ادامه با اشاره به ارتباط ورزش همگانی و سلامت جامعه، گفت: ورزش شبه کار یدی افراد است با این تفاوت که هدفمند است. درگذشته سبک زندگی انسانها فعالیتهای بدنی بسیار داشت و همین مسئله باعث شده بود طول عمر بیشتری داشته باشند و در زندگی خود نشاط و سلامتی بیشتری داشته باشند؛ اما امروز این سبک زندگی و مدرنیته باعث شده فعالیتهای بدنی کاهش پیدا کند.
کاهش فعالیت بدنی باعث افزایش بیماری میشود
سلطانی اضافه کرد: هرچه فعالیت بدنی کاهش پیدا کند از سلامتی دور خواهیم شد. از طرفی علم پزشکی امروز فعالیتهای بدنی را یکی از راههای درمان برای بیماران اعلام کرده است پس در مسئله پزشکی هم قسمتی از درمان برخی بیماران توسط ورزش انجام میشود
وی عنوان کرد: امروز ثابت شده است که ورزش اثرات بسیاری روی افزایش اعتمادبهنفس و کاهش مشکلات روحی دارد و به بیمار کمک میکند که به بیماری خود غلبه کند.
نظر شما